παυλωνία

(παουλοβνία ή παυλωβνία η αυτοκρατορική). Φυλλοβόλο δέντρο της οικογένειας των σκροφουλαριιδών (δικοτυλήδονα). Κατάγεται από την Ιαπωνία, απ’ όπου μεταφέρθηκε το 1834 στην Ευρώπη· στην Ελλάδα λίγα δέντρα π. συναντιώνται διάσπαρτα σε κήπους και πάρκα. Φτάνει σε ύψος τα 10-14 μ., έχει κόμη ομβρελλοειδή με βραχίονες απλωτούς, στρεβλούς, και νεαρούς βλαστούς χνουδωτούς. Τα φύλλα της είναι μεγάλα (15-25 εκ. μήκος), ακέραια, ωοειδή-καρδιοειδή, χνουδωτά, και εμφανίζονται μετά τα άνθη· τα άνθη είναι λευκοϊώδη, εύοσμα, κατά επάκριες φόβες· ο καρπός κάψα ωοειδής-μυτερή, διαμέτρου 2-3 εκ., με σπέρματα στρογγυλά, καστανόχρωμα. Αναπτύσσεται γρήγορα και είναι δέντρο ανθεκτικό· ευδοκιμεί σε γόνιμα, βαθιά, δροσερά εδάφη. Το χειμωνιάτικο κλάδεμα το διευκολύνει να αναπτύσσει την άνοιξη νέους ζωηρούς βλαστούς και μεγάλα φύλλα. Χάρη στη πλούσια ανθοφορία και το εντυπωσιακό της φύλλωμα, θεωρείται από τα κατεξοχήν διακοσμητικά δέντρα· είναι κατάλληλη για σχηματισμό ευρύχωρης σκιάς και χρησιμοποιείται για δεντροστοιχίες· πολλαπλασιάζεται με σπόρο την άνοιξη. Παυλωνία ανθισμένη στο μοναστήρι της Καισαριανής. Άνθη παυλωνίας.